De weg van pijn en verlangen

Margriet Hekkert

28 maart 2023

๐˜‡๐—ฒ ๐˜๐—ฟ๐—ผ๐—ธ ๐—ฎ๐—ฎ๐—ป ๐—ฑ๐—ฒ ๐—ป๐—ผ๐—ผ๐—ฑ๐—ฟ๐—ฒ๐—บ

Mijn chronische ziekte trok aan de noodrem. En mโ€™n leven kwam abrupt tot stilstand.
Natuurlijk was ik het er niet mee eens, maar het gebeurde wel. Ik probeerde gewoon door te gaan, met de noodrem er nog op.
Het was zwaar, maar ik wist niet van opgeven. Ik ben tenslotte een echte doorzetter.

๐—บ๐—ถ๐—ท๐—ป ๐˜๐—ฟ๐—ฒ๐—ถ๐—ป ๐—ธ๐˜„๐—ฎ๐—บ ๐˜๐—ผ๐˜ ๐˜€๐˜๐—ถ๐—น๐˜€๐˜๐—ฎ๐—ป๐—ฑ

Maar op een gegeven moment was ik moegestreden. Ik werd stilgezet door de buitenwereld, die beter zag wat ik nodig had, dan ikzelf wilde zien. Ik hoopte stilletjes dat de trein zich als vanzelf weer in beweging zou gaan zetten. Dat die chronische ziekte, tรณch niet van mij was. Diep van binnen wist ik dat het een illusie is, maar dat was te pijnlijk om onder ogen te zien.

๐˜„๐—ฎ๐˜ ๐—ป๐˜‚?

En nu dan? Wat moest ik doen, wat ging ik doen? Blijven zitten of toch uitstappen om op zoek te gaan naar een nieuwe bestemming?
Ik was onderweg naar een succesvolle carriรจre als leidinggevende, toen de ziekte in mijn leven kwam. Ik stuurde een team aan en was verantwoordelijk voor het proces op het laboratorium. Maar was dat nog steeds de juiste route, mijn route? Wilde ik weer terug en hoe dan, of misschien kon ik beter kiezen voor een nieuw pad?

๐—ฆ๐˜๐—ถ๐—น๐˜€๐˜๐—ฎ๐—ฎ๐—ป ๐—ผ๐—บ ๐˜€๐˜๐—ถ๐—น ๐˜๐—ฒ ๐˜‡๐—ถ๐—ท๐—ป

Toen ik de tijd nam om echt naar deze vragen te kijken. Om mijzelf opnieuw uit te vinden. Toen kwamen er antwoorden. Ik weet het nog als de dag van gisteren. Ondanks dat het ondertussen alweer 13 jaar geleden is. Ik was er samen met een groepje mede chronische zieken.
We waren op een prachtige plek op de Veluwe.
Ik voelde me eindelijk echt begrepen door de andere deelnemers en trainers, want zij zaten in hetzelfde schuitje. De prachtige natuur om ons heen bood een veilige bedding.

๐—”๐—ฐ๐˜๐—ถ๐—ฒ ๐—ถ๐—ป ๐—ฑ๐—ฒ ๐˜๐—ฎ๐˜…๐—ถ

Dat gaf mij de ruimte om te gaan luisteren naar het stemmetje diep vanbinnen. Om mijn pijn aan te kijken en te doorvoelen. Dat was heel pittig. Maar ook gaf het ruimte. Enorm!!! Niet normaal! Daarna lukte het mij om verder te gaan mรฉt mijn chronisch zieke lijf. Op een nieuw pad. Mijn pad. Het pad van mijn verlangen.

๐—ช๐—ฎ๐—ฎ๐—ฟ ๐˜ƒ๐—ฒ๐—ฟ๐—น๐—ฎ๐—ป๐—ด ๐—ท๐—ถ๐—ท ๐—ป๐—ฎ๐—ฎ๐—ฟ?

Ik ben benieuwd naar jouw verhaal. Misschien wil je het delen, heb je een vraag of zit je middenin jouw ontdekkingstocht. Ik spreek je graag om samen te sparren over jouw verlangen.