Even geleden werd ik geïnterviewd door Ingrid Hakkert. Je vindt het eerste deel van het interview hieronder.

Zo leer je mij een beetje beter kennen, want Ingrid weet met goede vragen, mooie antwoorden op te roepen.

Onlangs ging ik in gesprek met Margriet Hekkert. Over haar bedrijf, haar passie en haar ondernemerschap.

Wat beweegt haar? Vanwaar die passie voor ondernemen? En wat heeft ze met haar doelgroep chronisch zieken? Waarmee helpt zij haar klanten precies?
In deze blog deel één van mijn gesprek met deze intrigerende vrouw.

Uiteraard vond ons gesprek plaats tijdens een wandeling in de prachtige natuur rondom haar woonplaats. Want de natuur is precies de plek waar Margriet wil zijn. Waar ze thuishoort. Want daar vindt ze rust en komt ze op ideeën. Niet voor niets was diezelfde natuur een van de belangrijkste factoren van wat ze heeft bereikt. En: de pijler onder haar bedrijf HoutMoed. Al haar trainingen geeft ze buiten. In het bos of op de hei. Met grote en kleine groepen. Tijdens een wandeling of gewoon op een bankje. Na twee ingrijpende diagnoses die haar leven volledig stil legden, is ze afgelopen jaar gestart met haar eigen onderneming. Haar Reuma had ze net een plek gegeven, toen daarbovenop nog eens de diagnose van Sarcoïdose volgde. Wéér stond haar wereld op de kop, zo vertelt ze op haar website HoutMoed.

Met HoutMoed help je mensen die met een chronische ziekte te maken hebben.

Waarmee help je precies? Moeten ze hiermee niet zelf in het reine komen?

‘Ik help hen hun leven weer op de rails te krijgen. Er opnieuw invulling aan te geven. Je moet niet onderschatten hoe enorm veel wilskracht en energie dat vraagt. Zelf heb ik dus Reuma en Sarcoïdose – een chronische longziekte. En het is behoorlijk heftig, als je dat hoort. Na de diagnose viel ik in een diep gat. Ongeloof, angst. Mijn lichaam had me in de steek gelaten. 40 Jaar jong en boordevol plannen. Maar ik werd nooit meer beter. Ik kon nooit meer meedoen. Ik ging hier niet aan dood, maar wat voor leven had ik nog? Ik wil niet afhankelijk worden van anderen. Wie zorgt voor mijn kinderen? Hoe moet het nu met mijn werk? De wereld draaide gewoon door, maar ik stond stil. Totdat ik de knop kon omzetten. “Ja, ik wil een toekomst. En dat kan, maar dan op mijn eigen manier”. Ik heb ritueel afscheid genomen door een ballon op te laten. Mijn gezonde lichaam los te laten. Wat kan er wel? Welke waarde heb ik te bieden? Ik prijs me gelukkig dat ik mijn eigen invulling heb gegeven aan mijn leven. Ik voel me nu een completer mens dan voor de diagnose. En dat gun ik anderen.’

Kun je een voorbeeld geven van waar je mee te dealen hebt?

Waar loop je precies tegenaan?

‘In de afgelopen jaren heb ik veel ervaring opgedaan met het omgaan met deze beide ziektes. Zo wandel ik mijn hele leven bijvoorbeeld al graag in de bergen. Toen ik Reuma kreeg kon ik ineens niet goed afdalen, te pijnlijk voor mijn knieën. Met wandelstokken kreeg ik dit toch voor elkaar. Maar toen kwam mijn longziekte erbij en werd ook het klimmen een probleem; ik had te weinig lucht. Keer op keer bijstellen van de dingen die je kunt – want ja, het zijn progressieve ziekten – dat is een blijvende uitdaging als je chronisch ziek bent. Daarmee dealen, dat vraagt flink wat mentale veerkracht. Ik weet hoe moeilijk dit is. Maar ik weet óók dat het kan. En hoe je dat kunt aanpakken. Daar wil ik mensen ontzettend graag bij helpen.’

Welke tip heb je voor de lezer?

‘Accepteer jezelf en de situatie waarin je je bevindt. En vraag om hulp. Je kunt het niet alleen en als de ander niet weet waar jij tegenaan loopt, dan komt er geen oplossing voor jouw probleem. En dan heeft bijvoorbeeld je werkgever er alleen maar meer last van.’